اسلام ناب

مناجات زیر از دکتر شریعتی، کهنگی ندارد. آن را دوباره روی وبلاگ گذاشتم تا دوستان بخوانند و در این ماه عزیز فاتحه‏ای نثار روح معلم شهید کنند:

ای‌ خداوند! به‌ علمای‌ ما مسوولیت
و به‌ عوام‌ ما علم‌ و به‌ مومنان‌ ما روشنایی‌
و به‌ روشنفکران‌ ما ایمان‌ و به‌ متعصبین‌ ما فهم‌
و به‌ فهمیدگان‌ ما تعصب‌ و به‌ زنان‌ ما شعور و به‌ مردان‌ ما شرف‌
و به‌ پیروان‌ ما آگاهی‌ و به‌ جوانان‌ ما اصالت‌
و به‌ اساتید ما عقیده‌ و به‌ دانشجویان‌ ما نیز عقیده‌
و به‌ خفتگان‌ ما بیداری‌ و به‌ دینداران‌ ما دین‌
و به‌ نویسندگان‌ ما تعهد و به‌ هنرمندان‌ ما درد و به‌ شاعران‌ ما شعور
و به‌ محققان‌ ما هدف‌ و به‌ نومیدان‌ ما امید و به‌ ضعیفان‌ ما نیرو
و به‌ محافظه‌کاران‌ ما گستاخی‌ و به‌ نشستگان‌ ما قیام‌
و به‌ راکدان‌ ما تکان‌ و به‌ مردگان‌ ما حیات‌ و به‌ کوران‌ ما نگاه‌
و به‌ خاموشان‌ ما فریاد و به‌ مسلمانان‌ ما قرآن‌
و به‌ شیعیان‌ ما علی‌ و به‌ فرقه‌های‌ ما وحدت‌
و به‌ حسودان‌ ما شفا و به‌ خودبینان‌ ما انصاف‌
و به‌ فحاشان‌ ما ادب‌ و به‌ مجاهدان‌ ما صبر و به‌ مردم‌ ما خودآگاهی‌
و به‌ همه‌ ملت‌ ما همت‌ تصمیم‌ و استعداد فداکاری‌ و شایستگی‌ نجات‌ و عزت‌ ببخش!

حضرت رسول در روایت دیگری می فرماید: لکل شیء زکاة و زکاة الابدان الصیام. برای هر چیزی زکاتی است و زکات بدنها روزه است.
ماه مبارک رمضان فرا رسید. دوستان من! با توجه و توسل و توکل در این ماه پر خیر و برکت از خداوند طلب معرفت و مغفرت کنید. ماه رمضان، ماهی است که باید از فکر خویشتن به در آمد و بیشتر از خود، به فکر دیگران بود. ادعیه و اذکار و مناجاتهای این ماه عزیز، همه آموزنده و انسان سازند. در این ماه تأکید شده است که بسیار قرآن بخوانید و دعا کنید. از جمله‏ ادعیه‏ی سفارش‏شده در ماه رمضان، دعای زیر است که دریایی از معارف را در خود نهفته دارد. اوج انسان‏دوستی و خداپرستی را در این دعا می‏بینیم. از آرزوی سرور و شادی برای مردگان گرفته تا آرزوی بی‏نیازی برای فقرا و سیریِ گرسنگان و شفای بیماران و آزادی اسیران و ادای دین وام‏داران و اصلاح امور مسلمانان. بعید می‏دانم در همه‏ی تاریخ بشر، نظیری برای این دعا در ایجاز و پرمعنایی بتوان یافت. از همه‏ی دوستان خود می‏خواهم که بنده را نیز در این ماه مبارک، از دعای خیرشان محروم نکنند و از خداوند بخواهند تا قلم عفو بر گناهان این حقیر بکشد. ان شاء الله

اللهم اَدخِل علی اهل القبور السُّرور

اللهم اَغن کل فقیر

اللهم اَشبِع کل جائع

اللهمَّ اکْسُ کل عریان

اللهم اقض دین کل مدین

اللهم فرج عن کل مکروب

اللهم رُدَّ کل غریب

اللهم فُکَّ کل اسیر

اللهم اصلح کل فاسد من امور المسلمین

اللهم اشف کل مریض

اللهم سُدَّ فقرنا بغناک

اللهم غیر سوء حالنا بحسن حالک

اللهم اقض عنَّا الدین

و اغننا من الفقر

انک انت السّمیع البصیر

در حاشیه‏ی معارفه‏ی رییس جدید قوه‏ی قضاییه

خبر تحقیقات جدید یک پژوهشگر هلندی را در سایت تابناک بخوانید. او در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده ‏است که نام الله، به روحها آرامش می‏بخشد.

خون شهیـــدان انقلاب و اسلام را بیــمه کرده است

در آینده ممکن است افرادی
آگاهانه یا از روی ناآگاهی در میان مردم این مسئله را مطرح نمایند که ثمره‌ی خون‌ها
و شهادت‌ها و ایثارها چه شد؟ اینها یقیناً از عوالم غیب و از فلسفه ی شهادت بی‌خبرند!
و نمی‌دانند کسی که فقط برای رضای خدا به جهاد رفته است و سر در طبق اخلاص و بندگی
نهاده است حوادث زمان به جاودانگی و بقا و جایگاه رفیع آن لطمه ای وارد نمی سازد.
و ما برای درک کامل ارزش و راه شهیدانمان فاصله ای طولانی را باید بپیماییم و در
گذر زمان و تاریخ انقلاب و آیندگان آن را جست و جو نماییم.

مسلّم خون شهیدان انقلاب و اسلام
را بیمه کرده است! خون شهیدان برای ابد درس مقاومت به جهانیان داده است. و خدا می
داند که راه و رسم شهادت کور شدنی نیست. و این ملت ها و آیندگان هستند که به راه
شهیدان اقتدا خواهند نمود. و همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و
عارفان و دل سوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود. خوشا به حال آنان که با شهادت
رفتند. خوشا به حال آنان که در این قافله ی نور جان و سر باختند. خوشا به حال
آنهایی که این گوهرها را در دامن خود پروراندند. خداوندا!
این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن
محروم نکن. خداوندا! کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه اند و نیازمند به
مشعل شهادت. تو خود این چراغ پرفروغ را حافظ و نگهبان باش.

بخشی از پیام امام راحل رحمت الله علیه
به مناسبت قبول قطعنامه 598

اندر خبر مرگِ سلیمان علیه السّلام

سلیمان، ‌علیه ‌السّلام از پسِ آن که مُلک بازِ او رسید ، بیست سال بزیست تا مُلکش چهل سال تمام شد و عمرش پنجاه و پنج سال بود، و دیوان مسخّر او بودند. سلیمان ایشان را فرمود تا بناها کردند و مزکت های بیت المقّدس تمام کردند. پس چون وقت مرگش بیامد، بیت المقّدس شد بدان مزکت، و دو ماه آنجا بود. نان آنجا خوردی و نماز آنجا کردی و اندر نماز کردن به یک رکعت روزی و شبی ببردی. و آن وقت که نماز کردی، هیچ کس به نزدیکش نیارستی شدن: نه آدمی و نه دیو و نه پری. و اندر آن وقت که نماز کردی، اگر دیو آنجا شدی، از آسمان آتشی آمدی و دیو را بسوختی و به محرابِ سلیمان اندر هر روز درختی برستی که سلیمان هرگز ندیده بودی، ‌و سلیمان نماز می‌کردی، و درخت با او به سخن آمدی. سلیمان او را گفتی: « تو را چه خوانند و چه کار را شایی؟» درخت بگفتی. سلیمان آن را برکندی و بگفتی تا جای دیگر بنشاندندی و بفرمودی تا به کتب اندر نوشتندی که این فلان کار را شاید. پس روزی سلیمان درختی دید نورُسته، پرسید که:«تو را چه خوانند؟» گفت: «خروب خوانند.» گفت که: «تو چه کار راشایی؟» گفت: «من خرابیِ بیت المقّدس را رُسته‌ ام، یعنی که تو از من عصایی کن و بر او تکیه کن.» سلیمان بدانست که او مرگ را نزدیک آمد. آن درخت ببرید و از وی عصایی کرد، و چون نماز کردی، بر آن عصا تکیه کردی تا بتوانستی ایستادن. و سلیمان دانست که مزکتِ بیت‌ المقّدس را عمارت بسیار مانده است که چون او بمیرد،‌ دیوان کار نکنند و سلیمان را دل بدین مشغول شد. پس گقت: «یارب، مرگ من از دیوان و پریان پنهان کن تا این مزکت تمام کنند. خدای، عزّ و جلّ، دعای او را اجابت کرد و هنوز کارِ یکساله بمانده بود. پس خدای عزّوجلّ، او را اجابت کرد. چون عمر سلیمان تمام شد، ایستاده بود و نماز همی کرد، خویشتن از برِ‌ آن چوب افکنده، چنان که پیش از آن بودی، و بمرد. و همچنان ایشان فندانستندی که سلیمان مرده است. دیوان شب و روز کار همی کردند و ستون‌ های سنگین همی بریدند مخروط، و همی آوردندی تا مزکت را بنا تمام شد و خدای، عزّوجلّ، چمنده را بفرستاد تا عصای سلیمان را بخورد، و چون سیصد و شصت روز بگذشت، آن عصا خورده آمد و بنای مزکت تمام کرده بودند دیوان. سلیمان، علیه السّلام، بیفتاد، چنان که خدای، تعالی، گفت:
« فَلمّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُم عَلی مَوْتِهِ اِلّا دابّةُ الاَرضِ تَاکُلُ مِنْسَاَتَهُ:
چون سلیمان را قضای مرگ کردیم، مرگش هیچ کس ندانست از دیو و پری، مگر آن کِرمِ زمین که عصایش بخورد.
فَلَمّا خَرَّ تَبَیّنَتِ اللجنَُّ اَنْ لَوْ کانُوا یَعْلَموُنَ الْغیْبَ مَا لَبِثُوا فِی الْعَذابِ الْمُهین
چون سلیمان بیفتاد، پدید آمد که اگر غیب دانستی دیو و پری، به عذاب نماندندی تا بنا تمام کردندی!». والله اَعلم.

سایت رجانیوز دقایقی پیش به نقل از مشایی، خبر اظهارات اخیرش را که ابتدا در دوهفته نامه‏ی پنجره منتشر شده بود، تکذیب کرد. مشایی، از نشریات و سایتهایی که این خبر را نقل کرده‏اند، با تعبیر نشریات زنجیره‏ای و مخالف احمدی‏نژاد یاد کرده است. لازم است یادآور شوم که دو هفته نامه‏ی پنجره متعلق به علیرضا زاکانی است و در شورای سردبیری آن، اشخاصی همچون فریدالدین حداد عادل حضور دارند. این افراد از جدی‏ترین حامیان محمود احمدی‏نژاد در انتخابات اخیر بوده‏اند که اکنون از طرف جناب مشایی متهم به مخالفت با دولت و گرداندن نشریات زنجیره‏ای می‏شوند!

راستی چه دنیای عجیبی است!!!!!!

البته بنده چون خبر مذکور را در وبلاگم نقل کرده بودم، وظیفه ی خود دانستم که تکذیب آن را نیز منتشر کنم.